कविता
खुशी छैन मन
उडेनन परेवाका प्रेमील जोडी
वर्गन मायाको समुद्र
अग्लेन विश्वासको हिमाल
म लाचार बाँचि रहे
जिन्दगीको अर्को यात्रा थाल्दै नथाली ।
नयाँ यात्रा थाल भनेकै थियौ
अर्को जीवन रोज भनेकै थियौ
मलाई मूलबाटो पठाएर
तिमी चोरबाटो हिडेका थियौ
मेरो सपनाको विस्कुन कुल्ची
मेरो उदात्त मनमा खेलेर
सहयात्रीघाति निर्णय गरेका थियौ ।
तिम्रो कोठेबारी फाँडिएको थिएन
तिम्रो मर्यादा मारिएको थिएन
तिम्रो यात्रा सहज बनाउन
संग संगै हिडेकी थिएँ
अग्नी परीक्षा गर्ने धम्की दिएर
हिडिरहेको तिम्रो पौरुषसत्व
म घृणा गर्छु
मलाई अमान्य छ
पित्रिसत्तात्मक तिम्रो निच सोच
म मरेर बाँच्छु
तिमी हाँसेर बाँच्छौ
मैले प्रतिशोध लिने या नलिने
कुनै टुङ्गो छैन ।
तिम्रो अभिमान विरुद्ध
लड्नु छ लडाइ
तिम्रो अहंकार
पार्नु छ खरानी
तिमी विरुद्ध हालिनेछन मुद्धा
अदालत निश्पक्ष भए
जितको आउने छ फैसला
म गाउँने छु स्वतन्त्रताको गीत
चुँडिने छन दासताका साङलाहरु ।
अब लेख्नु छ जितको कथा
हारेर पनि जितिएको छ युद्धा
एक एक गरेर पाना पल्टाउ
लेखिएको छ इतिहास मेरो रगतले
तिमी पढ्ने छौ घोरिएर
अनि रुने छौ
मेरो स्मुतिमा
म संग विताएका अविष्मरणीय पलहरु संझदै
उभ्भिने छौ स्तब्ध बनी
हातमा पुष्प गुच्छा लिएर ।
सुन्दरहरैंचा –०६, दुलारी, मोरङ
प्रकाशचन्द्र खतिवडा
९८४२०७३५२५
प्रतिक्रया दिनुहोस्